Van woensdag 24 tot en met vrijdag 26 oktober presenteren Film Events en Filmtheater Kriterion gezamenlijk de derde editie van het driedaagse genrefilmfestival “Amsterdamned”.
Op het programma staan elf nieuwe en oude films in de genres horror, fantasy en sciencefiction, waarvan de meeste geen Nederlandse release krijgen. Openingsfilm van Amsterdamned 2018 is de zelden geziene eerste lange film van Dick Maas, RIGOR MORTIS uit 1981. Deze wordt gepresenteerd in aanwezigheid van Dick Maas zelf en diverse leden van de cast en crew, onder wie Olga Zuiderhoek en Wim T. Schippers.
Met de zegen van Dick Maas himself en de enthousiaste steun van de medewerkers van Kriterion nam Jan Doense in 2016 het initiatief tot het nieuwe festival Amsterdamned. In de voor deze gelegenheid extra sfeervolle ambiance van het Kriterioncafé kunnen festivalbezoekers voor, tussen en na de filmvertoningen met elkaar in gesprek gaan over de stand van zaken op het gebied van genrefilms, al dan niet onder het genot van een van de vele speciaalbiertjes die in Kriterion op tap verkrijgbaar zijn.
Nadat eerder Nicolas Roeg en John Boorman in het zonnetje werd gezet, eert Amsterdamned dit keer opnieuw een cineast die veel betekend heeft voor de genrefilm: Brian De Palma. Op het programma staan de Hitchcockiaanse thriller BODY DOUBLE, de horrormusical PHANTOM OF THE PARADISE en de gehermonteerde psychologische thriller RAISING CAIN.
Vanaf 14 oktober is in het Kriterioncafé een expositie te zien van de collages van kunstenaar Peter de Jong. De Jong laat zich graag inspireren door zwijgende horrorklassiekers uit de beginjaren van de filmgeschiedenis, zoals Das Cabinet des Dr. Caligari 1920) en London After Midnight (1927). De Jong verzorgt in zijn atelier in Ruigoord wekelijks een collagecollege.
In het trappenhuis van Kriterion is tijdens Amsterdamned 2018 een kleine expositie te zien van obscure genrefilmaffiches uit de collectie van Wim Jansen. Zijn nieuwe galerie The Sick Smell of Success, gevestigd aan de Oudezijds Achterburgwal 125 te Amsterdam, is uitsluitend geopend op zaterdagen van 11 tot 18.30 uur en op afspraak. Ga voor meer info naar Movie-Ink.com.
Tijdens Amsterdamned worden er in het Kriterioncafé dagelijks vers bereide maaltijden geserveerd tegen schappelijke prijzen. Nadere informatie volgt.
Bezoek ook Mr. Horror’s Halloween Horror Show in de nacht van zaterdag 27 op zondag 28 oktober bij
Pathé Tuschinski Amsterdam en diverse bioscopen door het hele land. Klik hier voor meer info.
15.00, K2 De Griezelbus (jeugdprogramma)
17.00, K2 Body Double (hommage Brian De Palma)
Vooraf: Väg 13 (Road 13)
19.30, K1 Openinsgrogramma: Dick Maas – Early Works
Rigor Mortis + Historia Morbi
Vooraf: M.A.M.ON.
21.30, K2 Anna and the Apocalypse (Powered by Imagine)
Vooraf: Amy
17.00, K2 Raising Cain Re-Cut (hommage Brian De Palma)
Vooraf: Coyote
19.30, K1 Nosferatu, Eine Symphonie des Grauens (genreklassieker)
Met live muziek van Kevin Toma
21.30, K1 Suspiria
Vooraf: Meet Jimmy
17.00, K2 Phantom of the Paradise (hommage Brian De Palma)
Vooraf: Crying Bitch
19.30, K2 Housewife
Vooraf: Muil
21.30, K2 Straight to Video Meets Amsterdamned: A Henenlotter Halloween!
Brain Damage + Frankenhooker
Vooraf: Belial’s Dream
24.00, Café Slotfeest met Big Hare
24.30, K3 Piercing (midnight special)
Vooraf: We Summoned a Demon
Vanaf middernacht bij Pathé Tuschinksi: Mr. Horror’s Halloween Horror Show met HE’S OUT THERE, BOARDING SCHOOL, STILL/BORN en THE LODGERS. Klik hier voor meer info.
‘Toen Alfred Hitchcock overleed vroegen de kranten zich af hoe het kon dat Hitchcock de meest karakteristieke en makkelijk herkenbare visuele stijl van zijn generatie had ontwikkeld, en tegelijk zo weinig invloed had gehad op jonge filmmakers. De voor de hand liggende uitzondering is Brian De Palma,’ schreef Roger Ebert in zijn recensie van DRESSED TO KILL in 1980. Meer dan 35 jaar later kwam De Palma zelf ook tot die conclusie in de naar hem vernoemde documentaire van Jake Paltrow en Noah Baumbach. Daarin vertelt hij eveneens waarom zijn liefde voor Hitchcock zo diep gaat: ‘Vertigo gaat over filmmaken. Hij gaat over het creëren van romantische illusies. Dat doen wij regisseurs ook. We creëren prachtige vrouwen, spannende kerels en we slepen het publiek mee in hun verhalen. Hitchcock deed iets Brechtiaans: hij liet ons zien wat hij deed, terwijl hij het deed.’
Grinniken
Van de filmmakers die in de jaren zeventig het nieuwe Hollywood vormden, is er geen die de critici zo verdeelde als Brian De Palma. Waarom riep zijn werk zulke felle reacties op? Zijn vroege films, waaronder de fragmentarische komedies Greetings (1969), HI MOM! (1970) en GET TO KNOW YOUR RABBIT (1972), trokken te weinig publiek om controversieel te zijn. En zijn eerste grote kassuccessen OBSESSION en CARRIE, vlak achter elkaar uitgebracht in 1976, werden enthousiast ontvangen. Hoewel De Palma bij SISTERS (1973) en OBSESSION al door sommige critici werd verweten te opzichtig leentjebuur te spelen bij Hitchcock, werd dat bij DRESSED TO KILL (1980) een van de punten waarop critici en filmliefhebbers in twee kampen uit elkaar gingen. Zo werden bij The Village Voice twee recensies naast elkaar geplaatst; de ene met de kop Derivative, de andere met Dazzling.
Het waren niet alleen de Hitchcock-hommages die De Palma vanaf dat moment omstreden maakten. Vanaf DRESSED TO KILL bracht hij in zijn films steeds vaker een huwelijk tot stand tussen hoge en lage kunst. Aan de ene kant pronkte hij met zijn technische beheersing van het medium en verwees hij opzichtig naar de meesters en de klassiekers, daarmee als het ware knipogend naar de critici dat hij net als zij behoorde tot de ware cinefielen. Aan de andere kant schroomde hij vulgariteit en fetisjisme niet. Glossy sleaze? Virtuoos gemaakte pulp? Misschien. Maar altijd met een zekere afstandelijkheid (‘hij liet ons zien wat hij deed, terwijl hij het deed’) en geruststellende ironie. Alsof hij zei: je mag hier best om grinniken, dat doe ik zelf ook.
Verfbom
De invloedrijke filmcritica Pauline Kael was zelfs zo verliefd op De Palma’s ironie dat ze DRESSED TO KILL en BLOW OUT (1981) komedies noemde. Zij was zijn grootste pleitbezorger in een periode waarin hij zich niet alleen moest verdedigen tegen beschuldigingen van plagiaat en sensatiezucht, maar ook misogynie. Feministen keerden zich tegen DRESSED TO KILL. In het Amsterdamse Tuschinksi werd een verfbom naar het doek geslingerd. Met SCARFACE (1983) verloor hij de steun van Kael die vond dat De Palma zijn eigen stijl verloochende. Naar verluidt had De Palma zelf weinig vertrouwen in zijn gangsterepos en hij stortte zich meteen op wederom een Hitchcock-pastiche. Maar Kael leek definitief klaar met De Palma. Over BODY DOUBLE (1984) schreef ze dat de maker zijn critici alle reden gaf om hem te haten. Of zag zij de grap dit keer niet? Joyce Roodnat in NRC zag ‘m wel: ‘De Palma [maakt zich] vrolijk om de Hollywoodse filmwereld. Hij stelt de porno-industrie voor als een afspiegeling, een “body double”, van de officiële, zo vaak opgehemelde filmwereld. Door een belangrijk deel van zijn film er af te laten spelen, en door in BODY DOUBLE de grenzen te onderzoeken van werkelijke soft-porno en de geaccepteerde artistieke film, wrijft De Palma ons dat dubbel onder de neus.’
Bombast
Sinds de jaren tachtig maakte Brian De Palma ook met regelmaat grote studiofilms waar hij altijd zijn stempel op wist te drukken. De bombast van THE UNTOUCHABLES (1987) is typisch De Palma, evenals de hommage aan een klassieker (in dit geval Eisensteins PANTSERKRUISER POTEMKIN). CARLITO’S WAY (1993) en MISSION IMPOSSIBLE (1996) bevatten dan weer voortreffelijk opgebouwde, zenuwslopende setpieces waarin de hand van de meester overduidelijk zichtbaar is. Maar De Palma’s oeuvre is meer dan cinefiele knipogen en technisch vernuft. Met CASUALTIES OF WAR (1989) en REDACTED (2007) maakte hij zich oprecht kwaad over Amerika’s oorlogszuchtigheid. En zelfs in zijn grote studiofilms zien we zijn terugkerende obsessies met spieden en bespied worden, de onbetrouwbare realiteit en de bedrieglijke buitenkant. Het is verleidelijk te denken dat deze obsessies zijn terug te voeren op De Palma’s ongelukkige jeugd, met een afstandelijke moeder en rokkenjagende vader (die hij ooit schaduwde zodat hij hem kon betrappen met zijn maîtresse). Maar daarmee zouden we ons schuldig maken aan dezelfde psychologie van de koude grond die de filmmaker altijd met plezier toepast in zijn thrillers.
Met zijn 78 jaar is De Palma nog lang niet uitgefilmd. Hij heeft zijn dertigste speelfilm, de thriller DOMINO, af en meerdere projecten in de pijplijn, waaronder een door hem geschreven horrorfilm over een seksverslaafde studiobaas à la Harvey Weinstein.
AAmsterdamned Film Festival eert Brian De Palma door drie titels uit het oeuvre van de meester te vertonen. Het weinig geziene PHANTOM OF THE PARADISE (1974), BODY DOUBLE (1984) en de door Peet Gelderblom opnieuw gemonteerde RAISING CAIN (1992).
GB/VS, 2017 / 92’ / Engels gesproken, Nederlands ondertiteld
Regie: John McPhail
Met: Ella Hunt, Malcolm Cumming, Sarah Swire e.a.
Distributie: Splendid Film
Anna wil weg uit de kleinburgerlijke Schotse gemeenschap waar ze woont. Na haar laatste jaar op de middelbare school gaat ze backpacken in Australië. De universiteit kan wachten. Haar vader, een weduwnaar en de sportleraar op haar school, weet nog van niks. Nog een reden waarom Anna weg wil: haar beste vriend heeft een oogje op haar en haar ex probeert haar uit de kleren te krijgen. Te veel drama in haar leven. En dan, terwijl de school zich voorbereidt op de kerstmusical, breekt er een zombieplaag uit. Hoe deze genre-mash-up te omschrijven? Eén recensent noemde Glee en Romero’s zombiefilms als referentie. Een ander had het over SHAUN OF THE DEAD meets LA LA LAND. ANNA AND THE APOCALYPSE, dat warm werd ontvangen op genrefestivals over de hele wereld, is een schoolmusical slash zombiekomedie slash kerstfilm en het knappe is dat de film overtuigt op alle drie de fronten.
Bekijk de trailer
Deze film wordt gepresenteerd i.s.m. Imagine Film Festival
VS, 1984 / 114’ / Engels gesproken, niet ondertiteld
Regie: Brian De Palma
Met: Craig Wasson, Melanie Griffith, Gregg Henry e.a.
Distributie: Park Circus
‘Hij wist dat hij te ver ging. Hij kon niet stoppen’, dreigt de Amerikaanse teaser trailer van BODY DOUBLE. De tekst slaat op de werkeloze acteur die op het huis van een vriend past (de modernistische Chemosphere in Los Angeles) en met een telescoop zijn wulpse overbuurvouw begluurt. Maar het had net zo goed De Palma zelf kunnen betreffen. Alsof hij opzettelijk zijn critici tegen de haren instreek door alles waarvan zij gruwden bij zijn vorige thrillers hier in het kwadraat te presenteren: de cinefiele knipogen, de dubbele bodems, de stilistische krachtpatserij, de vermenging van seks en geweld, de obsessie met het vulgaire. ‘An exhilarating exercise in pure filmmaking’, aldus Roger Ebert in zijn jubelende recensie. BODY DOUBLE speelt zich af in het milieu van goedkope exploitatiefilms en porno en het had niet veel gescheeld of De Palma had de rol van pornoactrice Holly Body aan pornoactrice Annette Haven gegeven. Dat was de ultieme dubbele bodem geweest. Uiteindelijk werd het Melanie Griffiths terechte doorbraak.
Bekijk de trailer
Nederland, 2005 / 96’ / Nederlands gesproken, niet ondertiteld
Regie: Pieter Kuijpers
Met: Serge Price, Lisa Smit, Willem Nijholt, Angela Schijf e.a.
Distributie:
Je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen, vindt Mr. Horror. Met enge films dan. Daarom start Amsterdamned dit jaar met een horrorfilm voor de kleintjes, één van Nederlandse bodem nog wel. De elfjarige Onnoval (Price) schrijft een verhaal waarin zijn klasgenoot, pestkop Gino, tijdens een schoolreisje gruwelijk aan zijn einde komt. Wanneer zijn verhaal vervolgens werkelijkheid dreigt te worden, moet Onnoval proberen het noodlot af te wenden. Deze verfilming van de populaire boeken van Paul van Loon leverde regisseur Pieter Kuijpers een aantal welverdiende prijzen op. Speelde Kuijpers met OFF SCREEN al een mooi spel met realiteit en fantasie, in DE GRIEZELBUS staan die twee werelden veel verder van elkaar af. Des te knapper dat Kuijpers ze hier weet samen te brengen, met dank aan cameraman Bert Pot en een uitstekende cast.
Bekijk de trailer
Turkije/VS, 2017 / 82’ / Engels gesproken, niet ondertiteld
Regie: Can Evrenol
Met: Clémentine Poidatz, David Sakurai, Alicia Kapudag e.a.
Internationals sales: AMP International
Holly heeft iets verschrikkelijks meegemaakt in haar jeugd. Het trauma heeft haar nog steeds stevig in zijn greep, met regelmatig terugkerende nachtmerries. Op aanraden van een vriendin bezoekt ze een bijeenkomst van de Umbrella of Love and Mind. De leider van deze sekte beweert dat hij de dromen van zijn volgelingen kan binnendringen. Dat is het begin van een Lovecraftiaanse nachtmerrie. Can Evrenol volgt zijn indrukwekkende debuutfilm BASKIN op met een horrorfilm die stilistisch teruggrijpt op Mario Bava, Dario Argento en Lucio Fulci en inhoudelijk op de Lovecraftiaanse kliederhorror van Stuart Gordon en Brian Yuzna. De liefhebber weet dan genoeg. Denkt ie. Want HOUSEWIFE heeft in de laatste akte nog een vette verrassing in petto voor de kijker.
Bekijk de trailer
Duitsland, 1922 / Geen gesproken dialogen
Regie: F.W. Murnau
Met: Max Schreck, Alexander Granach, Gustav von Wangenheim e.a.
Distributie: Murnau Stiftung
Al bijna vijftien jaar voorziet filmrecensent en componist Kevin Toma zwijgende films live van een nieuwe, betoverende soundtrack. Onder andere FRANKENSTEIN (1931), METROPOLIS (1927) en THE LODGER (1927) passeerden de revue en op Amsterdamned is NOSFERATU aan de beurt. Deze expressionistische horrorfilm uit 1922 is een van de vroegste verfilmingen van Bram Stokers roman ‘Dracula’, al probeerde studio Prana Films om het auteursrecht heen te werken door namen en gebeurtenissen te veranderen. Dracula werd Orlok, Harker werd Hutter, enzovoort. Het mocht niet baten. De erven Stoker spanden een rechtszaak aan en wonnen. Alle prints moesten worden vernietigd. Maar één of meerdere prints bleven bewaard en NOSFERATU groeide uit tot een invloedrijke cultklassieker. Werner Herzog maakte in 1979 een remake, Tobe Hooper nam het uiterlijk van Graaf Orlok als uitgangspunt voor de vampier in SALEM’S LOT en de film SHADOW OF THE VAMPIRE (2000) heeft het bizarre uitgangspunt dat acteur Max Schreck (gespeeld door Willem Dafoe) een heuse vampier was. Aan die rij hommages voegt Kevin Toma met dit concert een eigen hoofdstuk toe.
Bekijk de trailer
VS, 1974 / 92’ / Engels gesproken, niet ondertiteld
Regie: Brian De Palma
Met: William Finley, Jessica Harper, Paul Williams e.a.
Distributie: Park Circus
De beste film die Brian De Palma ooit maakte? Dat is deze gitzwarte, over the top rockvariant op THE PHANTOM OF THE OPERA, als je het Mr. Horror vraagt. De film is een lust voor oog en oor. De aanstekelijke liedjes werden geschreven door seventies-superster Paul Williams die in de film de gluiperige muziekproducer Swan speelt. Swan bedriegt een jonge, naïeve muzikant, steelt zijn compositie en laat hem achter de tralies belanden. Dat kan niet onbestraft blijven. De Palma’s achtste speelfilm is niet alleen bewerking van Gaston Leroux’ roman Het Spook van de Opera, maar ook van FAUST en THE PICTURE OF DORIAN GRAY. Daarnaast zijn er verwijzingen naar talloze andere films, waaronder VERTIGO en PSYCHO. Een financiële flop in 1974, een cultklassieker in 2018. Tot de fans van de film behoren behalve Mr. Horror ook filmmakers Edgar Wright en Guillermo del Toro en, uiteraard, critica Pauline Kael. Die sprak van ‘one-of-a-kind entertainment, with a kinetic, breakneck wit’. .
Bekijk de trailer
VS, 2018 / 81’ / Engels gesproken, niet ondertiteld
Regie: Nicolas Pesce
Met: Christopher Abbott, Mia Wasikowska, Laia Costa e.a.
Distributie: Premiere TV Distribiution
Wat doe je als je de neiging voelt opkomen om je pasgeboren kindje met een ijspriem te doorboren? Misschien wat stoom afblazen? Door een nietsvermoedende prostitué in de val te lokken en te vermoorden? Daarna de hotelkamer opruimen, je vingerafdrukken verwijderen en terug naar vrouw en kind? Dat is het plan van Reed. Maar aangezien dit een verfilming is van een boek van Ryû Murakami, die onder andere ook AUDITION schreef, loopt het allemaal even anders. Wanneer Reed kennis maakt met call girl Jackie ontstaat een sadomasochistisch kat-en-muisspel, waarbij de kijker voortdurend moet gissen wie de kat is en wie de muis. Met zijn akelige debuutfilm THE EYES OF MY MOTHER bewees Nicolas Pesce twee jaar geleden al dat hij een groot talent is. Zijn tweede speelfilm bevestigt dat, al laat hij zich dit keer bewust van een andere kant zien. PIERCING is een stijlvolle en sleazy seventies-pastiche met echo’s uit gialli en De Palma’s thrillers, inclusief split-screen. ‘The horror geek’s answer to FIFTY SHADES OF GREY’, schreef Indiewire. Een perfecte date movie dus.
Bekijk hier een persconferentie met regisseur Nicolas Pesce en leden van cast & crew.
VS, 1992-2016 / 91’ / Engels gesproken, niet ondertiteld
Regie: Brian De Palma (re-cut: Peet Gelderblom)
Met: John Lithgow, Lolita Davidovich, Steven Bauer e.a.
Distributie: Park Circus
Wie zijn weg kent op internet vindt van elke filmklassieker of recente blockbuster wel een of meerdere fan-edits. Sommige vanwege typische fanboy-bezwaren (THE PHANTOM EDIT), andere uit liefde voor het origineel óf uit liefde voor wat het origineel had kunnen zijn. In die categorie valt de hermontage die de Nederlandse regisseur Peet Gelderblom maakte van Raising Cain, De Palma’s thriller over een kinderpsycholoog met een gespleten persoonlijkheid. Als basis voor de re-cut diende het oorspronkelijke script (De Palma gooide de structuur van zijn film radicaal om na reacties van het testpubliek.). Gelderbloms versie heeft een logischer opbouw, legt verbanden bloot die er eerst niet waren en plaatst de schrikeffecten in een dramatische context. Gelderblom leverde zulk goed werk, dat De Palma enthousiast verkondigde dat dit de versie was die hij in 1992 had moeten uitbrengen. Prompt liet hij Gelderbloms edit als ‘director’s cut’ toevoegen aan de Amerikaanse Blu-Ray.
Bekijk de trailer
Nederland, 1981 / Nederlands gesproken, niet ondertiteld
Regie: Dick Maas
Met: Rijk de Gooijer, Olga Zuiderhoek, Wim T. Schippers e.a.
Distributie: Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid
Nederland, 1975 / 22’ / Nederlands gesproken, niet ondertiteld
Regie: Dick Maas
Met: Cor van Rijn, Wim Kouwenhoven, Frans Mulder e.a.
Distributie: Nederlandse Filmacademie
Amsterdamned eert ook dit jaar de naamgever en godfather van het festival. Met een speelduur van een uur durven we RIGOR MORTIS (1981) toch wel de eerste lange speelfilm van Dick Maas te noemen. De gitzwarte komedie, gemaakt voor de VPRO, draait om de uitbater van een hotel-restaurant in de middle of nowhere die, om zijn zaak te promoten, het wereldrecord graf-liggen wil breken. Het duurt even voordat de media-aandacht besteden aan zijn stunt. En dat pakt niet best uit. De stem van de arme drommel onder de grond is die van Wim T. Schippers. RIGOR MORTIS wordt voorafgegaan door Maas’ korte studentenfilm Historia Morbi (1975), over een moorddadige boer. Beide vroege films bewijzen niet alleen Maas’ eigenzinnige talent en voorliefde voor het macabere, maar ook zijn gave om talent om zich heen te verzamelen, zoals cameraman Marc Felperlaan en geluidsman Georges Bossaers met wie hij later veelvuldig zou samenwerken.
Bekijk hier een reportage over RIGOR MORTIS naar aanleiding van een vertoning op het Nederlands Film Festival in 2008.
Straight to Video presenteert iedere maand het ultieme video-avondje: twee films op originele VHS-tapes vanaf een old school videorecorder, omlijst met trailers, glitches, bloed en bier! Speciaal voor Halloween bundelen de videofreaks van Lab111 hun krachten met genrefestival Amsterdamned. Hier presenteert Straight to Video een double-bill van cultregisseur Frank Henenlotter. Verwacht twee prettig gestoorde horrorkomedies vol krankzinnige killers, maffe monsters en anarchistische humor!
VS, 1988 / 84’ / Engels gesproken, Nederlands ondertiteld
Regie: Frank Henenlotter
Met: Rick Herbst, Gordon MacDonald, Jennifer Lowry e.a.
In deze psychedelische horrorfilm ontdekt Brian (Rick Herbst) een pratende parasiet die een verslavend goedje aanmaakt. In ruil voor de drug verlangt de babbelzieke wurm wel een bloederige tegenprestatie. De vertoonde Nederlandse videorelease was decennialang de enige waar BRAIN DAMAGE in al zijn ongecensureerde glorie te bewonderen was!
Bekijk de trailer
VS, 1990 / 85’ / Engels gesproken, Nederlands ondertiteld
Regie: Frank Henenlotter
Met: James Lorinz, Joanne Ritchie, Patty Mullen e.a.
Wanneer Elizabeth omkomt bij een tragisch grasmaaierongeluk, besluit haar verloofde Jeffrey om haar weer tot leven te wekken. Hiervoor heeft hij wel ook lichaamsdelen van New Yorkse tippelaarsters nodig. Niemand minder dan Bill Murray zei over deze kruising tussen THE BRAIN THAT WOULDN’T DIE en THE HAPPY HOOKER: “If you only see one movie this year, it should be FRANKENHOOKER.”
Bekijk de trailer
Italië/VS, 2018 / 152’ / Engels en Duits gesproken, Nederlands ondertiteld
Regie: uca Guadagnino
Met: Dakota Johnson, Tilda Swinton, Chloë Grace Moretz, Jessica Harper, Renée Soutendijk e.a.
Distributie: Cinéart
Wie beter dan een arthouselieveling als Luca Guadagnino (CALL ME BY YOUR NAME) om een remake te maken van Dario Argento’s SUSPIRIA? Nee, serieus. Een hervertelling van SUSPIRIA heeft immers alleen zin als de maker begrijpt waarom het origineel zo bijzonder is. Guadagnino is een levenslange fan van SUSPIRIA en noemde zijn remake zijn meest persoonlijke film, omdat alles voor hem begon met Argento’s meesterwerk. Een slaafse remake dan? Met muziek van Goblin en kleuren die van het doek druipen? Ook niet. Guadagnino’s ambitie was om SUSPIRIA te maken in de stijl van Rainer Werner Fassbinder. Dat kun je toch moeilijk een knieval voor de commercie noemen. En hoe zit dat nou met die volledig vrouwelijke cast? Slechts één rol wordt gespeeld door een man, die van psychiater Josef Klemperer. Maar is deze bejaarde Duitse acteur genaamd Lutz Ebersdorf niet gewoon Tilda Swinton onder een dikke laag make-up?
Bekijk de trailer
VS, 2017 / 6’46” / Engels gesproken, niet ondertiteld
Regie: L. Gustavo Cooper
In een sfeervol Victoriaans tehuis sterven te veel zieke mensen. Amy gaat ’s nachts op onderzoek uit.
GB, 2017 / 4’59” / Engels gesproken, niet ondertiteld
Regie: Robert Morgan
De misvormde halve Siamese tweeling uit BASKET CASE is terug! Dit keer met een hoofdrol in zijn eigen nachtmerrie.
Zwitserland, 2018 / 9’55” / Zonder dialogen
Regie: Lorenz Wunderle
Een hallucinante, hypnotiserende geanimeerde acid trip. Met coyotes!
Japan, 2018 / 14’25” / Japans gesproken, Engels ondertiteld
Regie: Reiki Tsuno
Een man die vreemdgaat in plaats van thuis borsjt te komen eten, wordt geconfronteerd met de wel heel duistere kant van zijn vriendin.
Mexico, 2016 / 5’50” / Spaans gesproken, Engels ondertiteld
Regie: Alejandro Damiani
Mexicanen worden zonder waarschuwing Amerika uitgeteleporteerd. De Trumpbot houdt ze buiten de muur, maar wat komt daar uit de lucht vallen…?
Nederland, 2018 / 6’ / Engels gesproken, niet ondetiteld
Regie: David-Jan Bronsgeest
Vergeet vervloekte VHS-banden en demonische boeken. True crime-podcasts, dáár moet je voor oppassen! De Nederlandse makers van MEET JIMMY zijn inmiddels ontdekt door Hollywood.
België, 2018 / 19’53” / Vlaams gesproken, Engels ondertiteld
Regie: Jasper Vrancken
Timide verpleger Richard kan zijn obsessie niet langer onderdrukken. De mysterieuze Max wil zijn duistere fantasie wel waarmaken. Maar durft Richard de drempel over?
Zweden, 2017 / 6’22” / Zweeds gesproken, Engels ondertiteld
Regie: Paolo Iskra, Kim Sundbeck
In de file staan terwijl je voor de laatste keer je hond naar de dierenarts brengt, is al traumatisch genoeg. Maar een mysterieuze automobilist doet er nog een schepje bovenop.
VS, 2017 / 5’52” / Engels gesproken, niet ondertiteld
Regie: Chris McInroy
Een magisch ritueel om eindelijk een coole gast te worden. Het loopt een beetje uit de hand, maar, ach, wat is nou cooler dan je eigen demon hebben?
De kaartverkoop begint op dinsdag 2 oktober via kriterion.nl en aan de kassa van Kriterion.
Losse voorstellingen: 9,50 euro
Dagkaart (3 films): 24 euro
Dagkaart (4 films): 32 euro
Cinéville pashouders hebben gratis toegang.
Dick Maas
Programmering features: Jan Doense
Programmering shorts: Adele Hartley
Teksten: Roel Haanen, Marjan Westbroek
Vormgeving: Gorehound
Webmaster: François Morfouace
Productionele ondersteuning & coördinatie vrijwilligers: Natasja Jong & Cor Jong
Print control: Mei-Ling Djoa
Social media: Rabia Sitabi
Creatief coördinator: Carmen Kloosterhuis
Speciale programmering: Lieve de Vreede
Technisch coördinator: Colin Oord
PR: Jan-Pieter ’t Hart
Triple P Entertainment / Pauline Verhoeven, Charlotte Groen, Nina van Eijk
Vincent Hoberg, Erik Schuit, Laurens van Laake, Lorraine Joore, Paul Wobma, Marion Slewe, Egbert Barten, Patricia Heckert, Eric van der Woude, Willem van Rossem, Timo Suomi, Renske Diks, Anne van der Pol, Peter de Jong
Instituut voor Beeld en Geluid, Park Circus, Premiere TV Distribution, Splendid Film, Three Lines Pictures, Murnau Stiftung, AMP International, Cinárt
Prinsengracht 770-IV
NL-1017 LE Amsterdam
Nederland
T +31 (0)20 623 01 21
E info@filmevents.nl
W www.filmevents.nl
Roetersstraat 170
NL-1018 WE Amsterdam
E: info@kriterion.nl
W: www.kriterion.nl
T: +31 (0)20 623 17 08